Huwelijkse voorwaarden en
verrekenen
De aangifte inkomstenbelasting kan een mooi moment zijn om ook weer eens even te kijken naar de huwelijkse voorwaarden. Wat is de inhoud daarvan ook alweer en staat er wellicht het beruchte jaarlijks verrekenbeding in opgenomen? Niet uitvoeren van die afspraak tot verrekening van 'overgebleven' inkomsten kan onverwachte gevolgen hebben.
Vaak is in huwelijkse voorwaarden, zeker die van een aantal jaren geleden, de afspraak vastgelegd dat het inkomen van beide partners jaarlijks wordt gedeeld. Hiermee wordt bedoeld dat de partners het salaris dat na betaling van de huishoudkosten overblijft bij elkaar optellen en vervolgens delen door twee. Hierdoor krijgt iedere partner recht op de helft van het totale inkomen. Degene met het hoogste inkomen moet dus eenvoudig gezegd het verschil aan de ander betalen.
Het 'gat' tussen theorie en praktijk kan vaak niet groter zijn dan die ten aanzien van deze verrekenverplichting. Niet zelden wordt deze afspraak vergeten en niet uitgevoerd. Problemen van het niet uitvoeren van deze afspraak kunnen bij faillissement, echtscheiding of overlijden ontstaan.
Het is dus van harte aan te bevelen om elk jaar wel aandacht te besteden aan deze afspraak. In hoofdlijnen kun je ervoor kiezen het bedrag daadwerkelijk uit te (laten) betalen of op papier vast te leggen om welk bedrag het gaat. In het laatste geval is het duidelijk om welk bedrag het gaat en houdt de partner met het laagste salaris het bedrag tegoed.
Vooral voor ondernemers is het belangrijk deze afspraak jaarlijks uit te voeren. De deling heeft namelijk ook voordelen. Gemaakte winsten in het bedrijf kunnen door de verrekening bij de partner worden 'veilig gesteld'. Als de deling volgens de regels gebeurt, kan dit in beginsel niet worden teruggehaald.
Uit rechtspraak blijkt sinds enige tijd dat het niet naleven van de regels van huwelijkse voorwaarden een 'automatische' wijziging van de huwelijkse voorwaarden met zich mee kan brengen. De rechter kan bijvoorbeeld bepalen dat door het niet naleven van de huwelijkse voorwaarden het vermogen, waarvan men had verwacht dat dit door de huwelijkse voorwaarden juist zou zijn afgeschermd van (de schuldeisers of kinderen van) de andere partner, toch gedeeld moet worden.
Kortom, afspraak is afspraak!