Niet alleen
Het kan elke ondernemer overkomen, het overkwam Theo Voskuil van Voskuil verhuur Service. Na een forse personele inkrimping van het bedrijf overleed in februari totaal onverwachts Voskuils enige medewerker Edward de Gooijer. Met hem en met hulp van inhuurkrachten en zoons, maakte Theo Voskuil lange dagen met Voskuil Verhuur Service. Het bedrijf zorgt ervoor dat voor elk feest alle gehuurde accessoires ruim op tijd aanwezig zijn en na afloop weer worden opgehaald. Tenten, stoelen, servies, maar ook barbecues, marktkramen en dranghekken: alles kan worden geleverd. Zekonden lezen en schrijven met elkaar en zagen langzaam de markt weer aantrekken. Keihard werken, elke dag. Voskuil hoefde zijn collega nooit iets uit te leggen of aan te sporen, altijd kwam alles piekfijn voor elkaar. Met zijn tweeën in de auto, onderweg naar klanten op de gekste uren van de dag, daaraan kwam met het overlijden van De Gooijer in een klap een einde. Voskuil: "Ik ga hem missen. Edward is niet zomaar te vervangen, al zal dat in de toekomst natuurlijk wel moeten. Ik maak nu even pas op de plaats." De geplande wintersportvakantie eind februari moest ook wijken in de optiek van Voskuil. Hij heeft immers een bedrijf te runnen. Maar daar waren zijn zoons. Marco, Sander en Ruben: "Niets daarvan, pa. Die vakantie heb je juist keihard nodig. Wij zorgen dat Voskuil Verhuur Service blijft draaien, we plooien het rond ons eigen werk."
Dus toch op wintersportvakantie?
"Ja, de jongens hebben me overtuigd. Ik neem telefoon en laptop mee, ik werk gewoon op afstand en mijn zoons zorgen ervoor dat de spullen op het juiste adres geleverd worden. Ze zijn met dit bedrijf opgegroeid, hielpen als kind al mee en hebben dezelfde mentaliteit als ik. Ik kan Voskuil Verhuur Services met een gerust hart aan ze overlaten. Al denk ik niet dat ik op de latten ga, stel je voor dat er wat gebeurt. Ik ben nu alleen in mijn bedrijf, dus extra kwetsbaar. Als ik terug ben, pak ik de draad weer op. Ondanks het verdriet en de tegenslag zie ik de toekomst zonnig tegemoet. 2016 belooft een ommekeer want januari en februari, normaal de rustige maanden, waren nu beter dan ik in jaren heb meegemaakt."
Waar ligt dat aan, denk je?
"Ik merk aan alles dat de crisis voorbij is. Bij Voskuil Verhuur Service zag ik op het hoogtepunt van de economische recessie vooral de zakelijke markt instorten. Bedrijven gaven geen feestjes meer. Daartegenover stond wel dat het aantal particuliere klanten enorm toenam. Mensen zijn in de magere jaren juist thuis feestjes gaan geven en dan is zo'n bedrijf als Voskuil natuurlijk ideaal. De particuliere markt heb ik verhoudingsgewijs enorm zien groeien, maar je moet je realiseren dat tegenover het verlies van elke zakelijke klant misschien wel twintig particulieren moeten staan, wil je het verlies compenseren. Twintig particulieren betekent twintig keer zo hard werken en dat met een organisatie die noodgedwongen moest krimpen van vijf naar twee medewerkers. Maar we hebben het gered. En hoe mooi is het dan om te zien dat de zakelijke klanten weer terugkomen. Echt, vanaf nu gaan we weer in een rechte lijn omhoog."
Het verhaal van een ondernemer die niets liever doet dan mensen ontzorgen moet verteld worden. Als jonge man hielp Voskuil wel eens mee bij de Weesper firma Staal, een bedrijf dat net als Voskuil nu spullen verhuurde voor feesten en evenementen. Heerlijk vond hij het werk en hij zei tegen de oude baas: "Als u ermee stopt, dan neem ik het wel over." Tijd verstreek. Voskuil was intussen aan een carrière begonnen als vliegtuigonderhoudsmonteur bij de KLM. Op een dag vonden ze de oude Staal dood in zijn auto. Voskuil: "In het harnas gestorven. Ik hield woord, maar Staals zoon wilde in eerste instantie zelf het bedrijf van zijn vader voortzetten. Na een half jaar stond hij voor mijn deur. Wilde ik toch niet? Ik heb aan de deur ja gezegd en de hele boedel voor 1000 gulden overgenomen. Dat is nu 23 jaar geleden; op sommige rvs schaaltjes kun je nog de stickertjes van de firma Staal terugvinden."
Een verhuurbedrijf naast een baan als vliegtuigmonteur?
"Ik vind dit zo'n leuk werk. Ik ben het gewoon gaan doen. Samen met mijn eerste vrouw Marjan, zij was toen koster van de Grote Kerk, zijn we de boel gaan afwassen, inventariseren en gewoon begonnen. Toen Marjan de kans kreeg om als herintreedster weer het onderwijs in te gaan, heb ik haar functie als koster overgenomen en hebben we het bedrijf langzaam laten groeien. Via de schuur, opslag op het Domijn en later de Flevolaan zitten we nu met ruim 500 m2 aan opslag en afwaskeuken aan de Rijnkade. Veertien jaar geleden ben ik fulltime voor Voskuil Verhuur Service gegaan. Op onze hoogtijdagen werkten we hier met vijf mensen: drie buitenmedewerkers, ikzelf zowel op kantoor als buiten en een administratief medewerkster."
In 2014 moest het roer om?
"Ik ben een doener en eerlijk gezegd heb ik niet zo veel met cijfers. En zolang het geld voldoende binnenkomt, maak je je ook geen zorgen. Totdat door de crisis de inkomsten vanaf 2008 behoorlijk begonnen terug te lopen en ik wel moest. Een externe adviseur heeft het bedrijf van A tot Z onder de loep genomen en het kon niet anders: er moesten mensen uit. Ik heb er wakker van gelegen. Het was vlak voor de zomervakantie, wat een rampvakantie werd dat. Ik had continu een knoop in mijn maag."
Hoe doe je het nu beter?
"Echt, iemand die over je schouders meekijkt gun ik iedereen. Wat een winst heb ik niet gehaald door de verzekeringen anders te organiseren, mijn telefoonabonnement: er viel op zo veel geld te besparen. Het voorkwam natuurlijk niet de ontslagen, maar ik zit nu helder in het zadel, weet precies waar alles blijft en profiteer vooral nu van de aantrekkende markt."
Hoe ga je het bolwerken?
"Het liefst ben ik op pad naar mijn klanten en zorg ik ervoor dat alles voor hun feest op rolletjes loopt. Dat is het leukste dat er is. Was ik met Edward op stap, dan zat ik naast hem met mijn telefoon orders af te sluiten. Van die dynamiek geniet ik. Mijn zoons genieten er ook van. Maar ik weet dat ik mijn grenzen niet moet overschrijden. De eerste stap is het vinden van een vervanger van Edward, dat zal niet meevallen. Zo'n jongen moet je alles leren. Verder ga ik me focussen op het onlinestuk. Dat we als bedrijf goed te vinden blijven op internet is heel belangrijk, daar wil ik ook iemand op gaan zetten."
En je zoons?
"Het is heerlijk te weten dat zij er altijd voor me zijn. Na het overlijden van hun moeder tien jaar geleden zijn we nog hechter geworden. Het is ook fijn hoe ze meegroeien in mijn nieuwe relatie. Daar ben ik dankbaar voor. Als Voskuil Verhuur Service kan ik een klus als het S&B-feest aannemen omdat ik weet dat mijn zoons achter me staan. Marco werkt in de ICT en regelt voor het bedrijf alle computergerelateerde zaken. Sander werkt bij de overheid en Ruben is nu bedrijfsleider bij De Vestingh Verf & Glas in Naarden. Ik hoef maar te kicken en ze staan voor me klaar. Maar uiteindelijk moeten de jongens hun eigen weg gaan. Ruben heeft aangegeven te zijner tijd interesse te hebben in het bedrijf, maar nu nog niet. Eerst moet hij zelf op een andere plek ervaren wat er bij ondernemen komt kijken, daarna is hij van harte welkom. En weet ik mij verzekerd van de beste medewerker die er is."
Hoe lang ga je door?
"Zolang als ik het kan. Wel hoop ik over een paar jaar voldoende gegroeid te zijn zodat het bedrijf niet meer zo kwetsbaar is. Dat is nu ook weer gebleken. Met die groei hoop ik ook op een betere logistiek en dus wat meer vrije tijd voor mezelf en mijn vrouw Yvonne. Zodat we tijd hebben om samen op pad te gaan met de caravan. Ondanks alles hebben we het goed: Yvonne en ik zijn in mei getrouwd, Sander is vader geworden van onze prachtige kleindochter, de jongens hebben leuke vriendinnen en door Yvonne heb ik er twee fantastische bonusdochters bij gekregen. We voelen ons de koning te rijk, de toekomst lacht ons toe."
