'Horeca hoort een beleving te zijn'
Gezelllllluuuuuuggghhh. Elke keer wanneer Pieter Kors een evenement aankondigt op sociale media, knalt hij dit woord erachteraan. Het is Kors ten voeten uit, want in zijn kroeg 't Helletje aan de Stationsweg moet het vooral gezellig zijn, liefst elk uur van de dag. Hij is een sociaal dier namelijk. En die gezelligheid heeft hij aardig onder de knie, getuige het feit dat steeds vaker vaste klanten en passanten staan te wachten voordat om 10 uur 's morgens de deur van het slot gaan.
Pieter vindt het prachtig allemaal. De horeca past hem namelijk als een jas die nooit meer van zijn schouders gaat. Terwijl hij uit een gezin komt waarin ondernemen weliswaar voorop stond, maar niet in de horecabranche. Zijn ouders hadden een autobedrijf in zijn woonplaats Nigtevecht en later ook in Weesp (aan de Groeneweg) en zijn twee broers volgden het spoor van de benzine en olie. Maar zo niet de jongste van het stel (Pieter is een nakomertje, want negen jaar jonger dan zijn broer Edwin die trouwens ook inmiddels bij Pieter werkt), die als kleine jongen wél graag met zijn maten uit Nigtevecht in de garage van zijn ouders aan brommers sleutelde.
Horeca
Pieter werkte korte tijd bij zijn ouders in de zaak, maar de horeca lonkte. "Aan het begin van de jaren negentig werkte ik in loondienst in Haarlem in een kroeg. Maar nadat vier keer aan mij was gevraagd: 'Bent u de eigenaar' ik had uitgelegd dat dat de man aan de bar was en de vijfde klant tegen mij zei 'Weet je, jij moet voor jezelf beginnen', toen viel het kwartje. Maar dat was vroeg of laat toch wel gevallen, want ondernemen en horeca zitten wel in mijn bloed. Wat horeca uniek maakt? Horeca is een beleving, of dat hoort het in elk geval te zijn, en het moet in je hart zitten om het mensen naar de zin te maken en dat is bij mij blijkbaar het geval. Ik ben stiekem ook best blij dat ik er inmiddels achter ben dat dit echt een vak is, want niet iedereen kan het, kijk maar om je heen. Of het perse een café moet zijn? Ja. Ik heb een blauwe maandag in een restaurant gewerkt, maar daar werd ik diep ongelukkig. Want? In een café heb je veel meer contact met je gasten en dat vind ik geweldig. Als kroegbaas heb je een sociale functie en die vervul ik graag, voor iedereen. En met elkaar."
Toeters&Bellen
Het werd dus een kroeg en zijn eerste eigen 'tent' werd Toeters&Bellen. Die startte hij met zijn jeugdvriend Alfred Kersbergen (nu onder meer bekend als uitbater van No100 Eten&Drinken in Nigtevecht). "Hoe die naam is bedacht? Wij bedachten dat het een café moest worden voor alles en iedereen en met alle toeters en bellen, en dat vonden wij allebei meteen een leuke naam. Moeilijker wordt het niet."
Zes jaar
Toeters&Bellen was vanaf dag één een succes, in tegenstelling tot 'Even verderop' (wat nu 't Heertje is). "Wij dachten dat we een deel van het publiek konden verplaatsen, maar dat werkt zo helemaal niet. Klanten gaan daarheen waar ze het leuk hebben en dat bepalen wij niet."
Zes jaar duurde de samenwerking met Alfred om vervolgens nog een klein jaar zelfstandig door te gaan, daarna Toeters&Bellen te verkopen en Nederland te verlaten.