Afbeelding
Foto: Brian Elings

'Het is aanhobbelen, ik lig daar wakker van'

Een hotel runnen in coronatijd is niet makkelijk, volgens Peter Jansen van Hotel Hart van Weesp. “We hebben 72 kamers, maar er zijn er tijdens deze lockdown steeds maar een stuk of tien bezet. Het is aanhobbelen en daar word je soms wel depressief van.”


Hij is net 61 geworden en werkt al 26 jaar bij Hotel Hart van Weesp. En ook al is Peter Jansen niet in Weesp geboren, je kunt hem als hét gezicht van het enige hotel in Weesp met recht een echte Weesper noemen.

Tijdens de coronapandemie zijn veel sectoren getroffen door de maatregelen. Ook bij het Hart van Weesp zijn de gevolgen van de lockdown merkbaar. Peter: “In normale tijden hebben we hier doordeweeks veel zakelijke gasten. Dat zijn mensen die voor bedrijven in de buurt van Weesp werken, maar ergens anders wonen. Die werken nu bijna allemaal vanuit huis en zien we hier dus niet meer. In het weekend hebben we normaal veel toeristen die bijvoorbeeld naar Amsterdam of een concert gaan. Maar dat is nu ook minimaal.

De hotelmanager noemt het een moeilijke tijd. “We hebben 72 kamers, maar daarvan zijn er nu een stuk of tien bezet. Het is aanhobbelen. We hebben niet veel te doen. Normaal werken hier zes of zeven mensen, maar er is al personeel weggegaan. We zijn nu met vier man personeel en iedereen werkt minder.”

Hoewel de meeste mensen Peter kennen als een vrolijke gezelligerd, missen zijn ogen nu de gebruikelijke twinkeling en zit hij met gebogen schouders aan tafel. “Ik weet niet of het ooit nog normaal wordt. Ik denk dat een hoop mensen thuis blijven werken en dan wordt het toch anders. Afgelopen zomer hebben we trouwens wel drie weken vol gezeten. Dat waren voornamelijk mensen op de fiets. Omdat die meestal maar een nachtje blijven, is dat meer werk. Want je hebt meer wasgoed en schoonmaakkosten dan wanneer mensen een week blijven. Maar toen de zomervakantie was afgelopen werd het hier weer rustig.”

Als zijn collega weer weg is, zegt hij: “Dat kan nu makkelijk, we hebben genoeg kamers.” Dan wijst hij richting de linkerkant van het pand. “Onze studio’s zijn wel continu verhuurd. Voor mensen die even geen woning hebben is dat een mooie tussenoplossing. En wist je dat we ook kamers hebben die mensen een dag kunnen huren om te werken? Dat doen we via voordeelvoordethuiswerkers.nl. Als je even rustig wat videocalls of telefoontjes moet doen dan kun je dat hier doen.” Hij lacht. “Je kunt er dan voor kiezen om de kamer met gebruik van bed en douche een dag te gebruiken. Je mag natuurlijk zelf weten wat je dan gaat doen.”

Dan wordt zijn blik serieus. “Er zijn ook trieste verhalen. Vorig jaar is hier een vrouw overleden aan een epileptische aanval. De schoonmaker kwam de kamer binnen en zag een paar benen liggen. Ja, dat is heftig. Die schoonmaker heeft het heel zwaar gehad in de periode daarna. We kregen hier toen ook meteen van alles over de vloer. De politie heeft de kamer een dag afgesloten voor onderzoek.” De hoteleigenaar staart een moment voor zich uit. “Gelukkig heb ik in al die tijd hier maar een keer meegemaakt dat er iemand is overleden.

The Clock Tower

Sinds een paar jaar hoort ook The Clock Tower – de hotelkamer in de toren van de Laurentiuskerk – bij hotel Hart van Weesp. Peter gezicht klaart op als hij daarover praat. “Die kamer loopt goed door. Afgelopen week was het vijf nachten verhuurd.”

Elke ochtend gaat Peter zelf alle trappen op naar de torenkamer om ontbijt te brengen. “Ik heb een rugzak waar ik alles in doe. Boven is een keukentje en daar maak ik dan het ontbijt klaar.” Hij lacht. “In het begin was het best zwaar om al die trappen te lopen, maar het gaat me steeds makkelijker af.”
Peter merkt dat overnachten in zo’n high-end hotelkamer zo speciaal is dat het zelfs tijdens een lockdown nog in trek is. “Nu de restaurants gesloten zijn hebben we met restaurant Harmsen afgesproken dat ze een diner op de kamer kunnen brengen. Daar maken mensen graag gebruik van.”

Diner dansant

“We hadden hier laatst een diner dansant, nog voor deze lockdown. Dat was geweldig. Ik had dat samen geregeld met de jongens van café Vechtzicht. En ook met Pieter Kors van café ’t Helletje ben ik goede maten. Met hem organiseer ik normaal gesproken kerst in de achterzaal: Pieters en Peters kerstfeest. Dit kon dit jaar door de maatregelen niet doorgaan, heel jammer.”

Nu de feestavonden, bruiloften en partijen niet door kunnen gaan is er een stuk minder reuring in het hotel. Daarom heeft Peter sinds kort nog een publiekstrekker: fietsen. “We hebben elektrische fietsen en gewone fietsen, die worden goed verhuurd. We zijn ook aangesloten bij Happen en Trappen. Dat is een fietstocht waarbij mensen ongeveer vijftig kilometer fietsen en onderweg bij verschillende horecagelegenheden iets eten en drinken. Dat kan nu helaas ook niet, omdat de horeca dicht is. Maar jaarlijks doen er wel zo’n 1200 mensen hieraan mee.”

Concurrentie

Al lange tijd is hotel Hart van Weesp het enige hotel in Weesp. Daar gaat ongetwijfeld een keer verandering in komen, maar die dag vreest Peter niet. "Er komt natuurlijk wel een keer een grote partij, maar daar ben ik niet bang voor. Ze moeten dan eerst een hotel bouwen en dat kost klauwen vol geld op het ogenblik. De prijs van de kamers zal dan hoger liggen dan wat wij hier vragen. En mensen kennen het vertrouwde Hart van Weesp. Ze weten dat we hier een goed ontbijt hebben, al vanaf 5.30 uur. Dat vinden mensen fijn, want daardoor kunnen ze vroeg de dag beginnen.”

Met slechts een paar kamers bezet en zonder evenementen vindt de hotelmanager deze coronatijd zwaar. “Je wordt er af en toe weleens een beetje depressief van. Ik zit soms hele dagen boven, thuis dus. Als er iets is ben ik hier binnen twee minuten, maar er is niet zoveel.”
En dat stemt Peter somber. “Ik lig er ’s nachts wakker van. Dan ben ik aan het malen en piekeren en dan denk ik om vier uur: ik ga er maar uit.” Hij kijkt naar zijn handen op tafel en zegt dan: “Ik heb gelukkiger tijden gehad. Je kunt echt beter hard werken dan lanterfanten, want dit is niks.”