'Als je versplinterd bent, maak je geen goede indruk'
Bouke Albrecht, architect van beroep, woont in Hilversum, maar voelt zich meer Weesper. Hij werkt hier alweer 17 jaar en vanwege zijn beroep heeft hij zich vanaf dag 1 verdiept in Weesp. “Ik weet veel meer over Weesp dan over Hilversum”, lacht hij. Janton Stork en hij werden op 1 januari 2012 compagnons in architecten- en bouwkundig adviesbureau Stork & Albrecht dat is gevestigd aan de Rijnkade. “We leerden elkaar kennen we hadden eigenlijk vanaf het eerste moment een klik, hetgeen er toe leidde dat we onze beider eenmansbedrijven samenvoegden.”
Tot de verbeelding
Het bureau maakte en maakt nog steeds mooie werken in Weesp en omstreken, waarvan in Weesp zelf de bouw van de moskee en de transformatie van de Laurentiuskerk in Weesp het meest tot de verbeelding spreken. Ondanks het leeftijdsverschil was het partnership ‘a match made in heaven’ waar in 2019 een abrupt einde kwam door het overlijden van Janton.
“Het begon in 2018 toen bij Janton alvleesklierkanker werd geconstateerd en dat had ook een enorme impact op mij. Janton was namelijk niet alleen mijn compagnon maar ook mijn vriend. Ik ben er enorm trots op dat ik hem gekend heb. Janton was een grote vriendelijke reus op wie je niet kwaad kon worden. Het leeftijdsverschil tussen hem en mij was groot, maar hij was zo enorm jong van geest, niet normaal.”
Enorm gat
“We zagen elkaar meer dan dat we onze partners zagen en als dan een van de twee wegvalt, eerst door de slopende ziekte en later voorgoed door het overlijden, dan ontstaat er opeens, los van de persoonlijke klik, ook zakelijk een enorm gat dat moest worden opgevuld. Opdrachtgevers hebben namelijk best geduld, maar dat is natuurlijk niet eindeloos, zo werkt dat gewoon. Je kunt echt niet zeggen: ‘Schuif het maar een jaartje op.’ Ik werkte al heel veel uren en gelukkig hebben we hier een goed team dat er helemaal voor ging, maar het zijn tropenjaren geweest met werkweken van 80, 90 en soms meer uur.”
Drie jaar
;Er is binnen het ambtenarenapparaat veel kennis gekomen, maar ik heb geen idee hoe het gaat marcheren met bijvoorbeeld de bestuurscommissie'
Met de aanloop, het overlijden van Janton en de naweeën is Albrecht, zegt hij zelf, zeker drie jaar zoet geweest. Hij klaagt daar niet over, maar constateert het slechts. “Het hele jaar 2020 hebben we nodig gehad voordat het weer helemaal liep en ik weer normale weken draaide. Ja, toen kwam corona er ook nog bij, maar eind 2020 had ik de balans wel weer gevonden.”
Niet op de voorgrond
Janton en Bouke voelden elkaar perfect aan, maar zaten op veel vlakken ook totaal anders in de wedstrijd. Naast zijn werk was Janton bijvoorbeeld ook een bevlogen bestuurder (onder andere jarenlang van de IVW), waar Albrecht niet zo nodig op de voorgrond hoeft te treden. Maar omdat Albrecht alles scherp in de gaten hield, wist hij verdomd goed hoe de hazen lopen. “Het is gewoon onderdeel van ons werk om alle discussies over de Omgevingsvisie Weesp 2050, de kansenkaart Bedrijventerreinen en alle andere visies die zijn vastgesteld op de voet te volgen omdat we allerlei projecten hebben lopen.”
De verkeerde kant op
Ergens halverwege vorig jaar bleek hem dat wat hem betref een discussie de verkeerde kant op ging. “Wij hadden een aanvraag gedaan voor een vergunning van een sportschool aan de Hogeweyselaan en drie maanden later hadden we iets soortgelijks en toen werd de vergunning opeens niet meer vergund. Het beleid was anders en dat was raar, want alle stukken die er lagen zeiden iets anders. Ambtenaren bevestigden dat ook. Zij gaven toe dat in de concepten functiemenging op de Hogeweyselaan mogelijk moet zijn, maar zij hanteerden de oude structuurvisie en volgens hen zou dat volgens die visie niet meer mogen. Los van het feit dat dat niet klopte, kregen we gaandeweg meer aanvragen voor de Hogeweyselaan en elke keer zijn we natuurlijk de discussie aangegaan. Het was ook vreemd dat het nee niet was onderbouwd. Het was ‘Nee, nu even niet’, en dat was het.”
Wake up call
Het was alles bij elkaar een wake up call. “We zaten op een gegeven moment met een aantal ondernemers bij elkaar en daarin stelden we vast dat we hier alert op moesten zijn. Er is nu de Omgevingsvisie Weesp 2050 en daarin gaat het om alle bedrijven en niet alleen om de bedrijven die op Bedrijventerrein-Noord zijn gevestigd. In die Omgevingsvisie wordt vastgesteld dat er een werkgelegenheidsnorm moet zijn van 0,9 en als je groeit naar rond de 30.000 mensen in Weesp, dan moeten er heel wat fte-plekken worden gecreëerd. Daarbij stellen we vast dat er geen bedrijventerrein komt in de Bloemendalerpolder, aan de Nijverheidslaan zijn ook geen mogelijkheden meer, het Van Houten Industriepark wordt voornamelijk wonen. De Amstellandlaan wordt getransformeerd; we hebben niet bepaald een overschot aan ruimte. Het Stationsgebied is wel een mooie plek waar veel mogelijkheden liggen, maar dat zijn kantoorbanen. Dat betekent dat je moet nadenken over andere oplossingen en dat is niet een kwastje verf ergens overheen halen, maar je moet ook kijken naar meer verdiepingen op bestaande gebouwen en ook naar functiemenging. En als je wilt dat er geïnvesteerd wordt in de bedrijventerreinen, dan moet je die bedrijventerreinen wel interessant houden.”
Inspraak
Medio vorig jaar gebeurde er in dit kader iets bijzonders. Tijdens een raadsvergadering sprak zowel een bestuurslid van de IVW als Bouke Albrecht in over het fenomeen functiemenging en het leek daaruit dat die meningen haaks op elkaar stonden. Dat was geen gelukkige move. “Ik kan me voorstellen dat je dat denkt, maar er is geen verschil van inzicht want in alle stukken van de IVW staat dat functiemenging moet kunnen, zonder bij andere bedrijven schade aan te richten.
Pragmatisch
Zelf vonden zowel de IVW als Albrecht het ook opvallend en pragmatisch als ondernemers zijn werd al snel besloten tot een overleg om te komen tot een gezamenlijk standpunt. “We zijn een keer of drie bij elkaar geweest en al snel kwam het voorstel of we tot het IVW-bestuur wilden toetreden. En dat hebben we gedaan. En inmiddels zijn we geïnstalleerd als bestuurslid, waarmee ik dus in de voetsporen treed van Janton”, aldus Albrecht, die eraan toevoegt dat het juist nu Weesp onderdeel wordt van Amsterdam belangrijk is om met één mond te spreken. “Binnen Amsterdam is Weesp een kleine speler als je dan ook nog versplinterd bent, dan maakt dat geen goede indruk. De IVW heeft het voor elkaar gekregen dat ze mogen meepraten in het belangrijkste ondernemersplatform dat er in Amsterdam is. Dat moet je koesteren want alleen dan worden de belangen goed behartigd.”
Benieuwd
Albrecht is heel benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. “Ik merk dat er binnen het ambtenarenapparaat heel veel kennis is gekomen, maar ook ik heb geen idee hoe het allemaal gaat marcheren met bijvoorbeeld de bestuurscommissie. Daar ben ik echt heel benieuwd naar.”
