Afbeelding
Foto: Brian Elings

'Potje amateurvoetbal is gevaarlijker'

Het is langzamerhand een bijzondere hoek aan de Nijverheidslaan bij de boothelling, in het pand waar vroeger Renaultdealer Mafait zat. Met bijzondere bedrijven. En dan te bedenken dat het niet veel scheelde of Car Casting Holland van Henno van Bergeijk had er niet meer gezeten. De gemeenteraad van Weesp besloot uiteindelijk Henno een kans te geven en dat heeft bijzonder goed uitgepakt. Niet alleen met Car Casting Holland zelf, waarbij Henno ervoor heeft gezorgd dat de plek er verzorgd bij ligt, maar ook met Actionpact B.V. The Dutch Stunt Company, dat hier vorig jaar is neergestreken.

Stuntman

Stuntman of -vrouw. Jonge jongens vooral willen er nog weleens van dromen. Simon van Lammeren deed dat niet, maar is het wel. Nadat hij de studie Interaction Design had afgerond (“Dat was niet echt mijn studie”), rolde hij de wereld van de multimedia in, maar dat viel tegen. “Ik deed veel werk achter de computer. Op zich niet erg, maar ik had het creatiever verwacht.” Van de ene op de andere dag besloot hij ermee te nokken, maar hij had geen idee wat hij dan wel wilde. “Ik sportte veel en bedacht dat ik iets fysieks wilde, maar wat? Politieagent of brandweerman lag voor de hand. En o ja, het moest iets met mensen zijn.”

Een vriend van hem reikte hem de gouden tip aan. “Hij zei: ‘Jij loopt toch altijd graag op je handen? Waarom word je geen stuntman?’ Daar had ik dus geen seconde over nagedacht, maar het wekte wel mijn interesse. Ik ben op internet gaan grasduinen wat er in Nederland was en ik vond tweeëneenhalf bedrijf, waaronder Actionpact van Henk Wams en nog een ander bedrijf, maar dat deed liveshows in plaats van stuntwerk in films.”

Lang verhaal kort: hij ging aan de slag bij Actionpact – we schrijven dan 2003 - die hem vertelde dat hij eerst het vak in de praktijk moest leren om een jaar of twee later het bedrijf te kunnen overnemen. “In het begin heb ik veel geleerd door veel te doen en heb ik vooral gezien hoe ik het niet wilde. Weet je, er is ook geen opleiding tot stuntman/vrouw. Ik heb wat trainingen gedaan, maar veel moet je zelf uitzoeken en ervaren. Maar met gezond verstand kom je een heel eind.”

“Na twee jaar was wel duidelijk dat dit is wat ik wilde en wist ik dat ik er goed in kon worden, waarna ik eerst met twee aandeelhouders het bedrijf overnam om weer later alleen, zoals dat heet, directeur-eigenaar te worden.”

'Jij loopt toch altijd graag op je handen? Waarom word je geen stuntman? Dat wekte mijn interesse.'

Goede naam

Van Lammeren gaat alweer enige tijd mee en heeft een goede naam opgebouwd in de filmwereld, waarin contacten goud waard zijn. “In India word ik vaak gevraagd in de rol van action coördinator door een bevriende action director die ik al heel veel jaren ken. Die is vooral bekend geworden door Cobra11. Ken je dat niet? Dat is een serie met flinterdunne verhaaltjes waarin het vooral om de acties gaat. Auto komt aanracen, gaat over de kop, vliegt in brand, volgende auto stuift de hoek om, kiepert om, explosie, dat werk. Dat is al jaren heel populair en daarin hebben wij het nodige stuntwerk gedaan, met als gevolg dat die action director en ik een goede band hebben opgebouwd.”

Een CV

“De reguliere weg is dat we worden uitgenodigd door een productiebedrijf om bepaald stuntwerk te doen. Op de website IMDB.com staat van elk bedrijf en persoon die actief zijn in de filmwereld een CV. Daar staan we nu met rond de 260 acties op. Maar in feite gaat het om elkaar kennen en vooral op elkaar kunnen vertrouwen en dat je beschikt over de juiste kennis, instelling en equipment. En als je een contactgestoord persoon bent waar niet mee valt te werken, dan gaat dat ‘m ook niet worden. Ja, er zijn zeker daredevils in deze wereld of die deze wereld in willen. Die zeggen: ‘Ik doe alles, steek mij maar in de fik.' Ik krijg geregeld mails binnen van mensen die solliciteren en dat dan schrijven. Maar zo werkt het niet en zo werk ik zeker niet.”

Uitsluiten van risico's

“In feite is een stunt het uitsluiten van risico’s voor de mensen die de stunt uitvoeren. We hebben het altijd over een gecalculeerd risico en sowieso mogen we nooit een gevaar zijn voor de cast en crew. Als iemand bijvoorbeeld een full bodyburn moet doen, dan wordt er altijd overlegd welke risico’s er zijn. Wat is de gevaarsetting, hoe werken we zo veilig mogelijk, maar ook: wat doen we als het misgaat, want dat kan natuurlijk altijd gebeuren. Brandblussers die klaarstaan kunnen niet werken, een kabeltje waar je aan hangt begeeft het, bij een auto die over de kop gaat is de rolkooi verkeerd gelast of er klapt een band op een verkeerd moment, dat kan altijd. Daarom werken we altijd aan de hand van een veiligheidsplan. Zonder wordt er niet gewerkt, punt. Laat ik het zo samenvatten: een potje voetbal op een amateurveld is gevaarlijker."

“Laat ik het even afkloppen, maar bij mij is het nog nooit fout gegaan. Terwijl het in de filmwereld helaas weleens verkeerd gaat. Bij een recente grote internationale filmproductie belandde bijvoorbeeld een stuntman in het water en door een ongelukkige samenloop van omstandigheden is die persoon verdronken. Wat ik dan denk? Ik kan er niet over oordelen want ik ben er niet bij geweest, maar ik vraag me dan bijvoorbeeld af of z’n ademapparaat niet heeft gewerkt. Of dat-ie knock-out is gegaan door iets wat we niet weten en de safety duikers niet op tijd het voertuig konden lokaliseren in het water."

“Er is altijd een grijs gebied, absoluut. Maar dat is bij alles. Als je in de ochtend in je auto stapt en je wordt omringd door duizenden automobilisten van wie een aantal slecht rijdt en een ander deel idioot doet op de weg, dan zijn dat zaken waar je geen controle op hebt en dus zijn het potentiële gevaren. Maar je kunt wél voorzorgsmaatregelen nemen. Twee handen aan het stuur, je niet laten afleiden door de telefoon, je keurig houden aan de snelheid, jezelf in de hand houden en dat geldt voor stuntwerk net zo. Het antwoord op je vraag of een gedegen voorbereiding die ik altijd in acht neem mijn levensverzekering is: ja.”

Dit is een ingekorte korte versie van een zaterdagportret met Simon van Lammeren dat op 15 april op WeesperNieuws Extra is verschenen.

Afbeelding