‘Je kunt beter iets doen waar iedereen wat aan heeft'
Nelis' IJssalon heeft vier jubilea ineen, maar voor eigenaar Jonathan Sas is dat geen reden om extra groots uit te pakken.
Nelis’ IJssalon heeft maar liefst vier jubilea te vieren dit jaar. Eigenaar Jonathan Sas vertelt dat het bedrijf zelf 125 jaar bestaat en in 1898 is begonnen als patisseriezaak. In 1948 is Kees Nelis senior met ijs begonnen, dus bestaat de zaak als ijssalon nu 75 jaar. Sas werkt zelf inmiddels 25 jaar in de ijssalon en is daarvan nu 5 jaar eigenaar.
Hoewel hij alle redenen heeft om groots uit te pakken, gaat dat niet gebeuren. Wel wil hij de geplande activiteiten dit jaar wat meer aanzetten, zoals onder meer met Weesp Gastvrij en met het Sluis-en-bruggenfeest, waarvan Nelis’ IJssalon ook dit jaar hoofdsponsor is.
Sponsoring
Sas vertelt dat hij zijn eigen verjaardag ook nooit viert en op die dag liever iets onderneemt. Hij voelt er ook niet echt voor om een jubileumfeest te geven. “Kijk, ik kan ballonnen gaan ophangen en hier een receptie geven, maar daar heeft niemand wat aan, dus dan kan je beter iets doen waar iedereen wat aan heeft. Wij doen met sponsoring al zo ontzettend veel, dus we hoeven niet nog gekker te doen. We doen liever gewoon lekker normaal hier met z’n allen.”
Je ziet dat hij het meent.
Toekomst
Liever is hij bezig met de toekomst. Dit jaar gaat de ijssalon direct na kerst dicht, omdat de zaak verbouwd gaat worden. De vitrine, waarin 36 verschillende smaken ijs worden getoond, wordt vervangen door een nieuw exemplaar voor maar liefst 48 smaken. “De huidige stamt uit 2006 en moet nodig vervangen worden, maar wanneer je dat gaat doen is het zonde om niet meteen alles aan te pakken." Behalve de aanpassingen in de ijssalon zijn er ook dingen in het pand zelf die worden aangepakt. Het is zo’n 300 jaar oud en vorig jaar heeft hij het gekocht van Kees Nelis. De keuringen die moesten worden gedaan voor de verzekeraar brachten de nodige verbeterpunten aan het licht.
“Dan gaat het gewoon van boven tot beneden. Plafonds, muren, vloeren, alles eruit. Toiletgroepen, alles. Het wordt helemaal leeggemaakt en dan opnieuw ingericht.” Enthousiast haalt hij een tekening van een kast waarop de plannen staan ingetekend. De vitrine moet speciaal uit Italië komen.
Sas vertelt dat hij afgelopen jaar daar is gaan ‘shoppen’. “De allerbeste leveranciers van ijsvitrines zitten daar. Ook qua inrichting, en dat is natuurlijk wel logisch. In Nederland hebben we 1.000 ijsverkooppunten, waarvan misschien 500 echte ijssalons die zelf ijs maken, en in Italië hebben ze er 100.000. Dus het zit ook echt daar.”
De ‘Coppa d’Oro’
En daar, in Italië, heeft hij ook meegedaan aan de Coppa d’Oro, het WK ijsbereiden. Dit jaar in december gaat hij waarschijnlijk weer deelnemen aan de wedstrijd. Door corona heeft het een poos stilgelegen en je kan niet over één nacht ijs gaan wanneer je deelneemt. Hij gaat sowieso met de auto zodat hij zijn eigen producten mee kan nemen - de beste melk komt toch uit Nederland - en hij is dan een hele week weg.
Vetpercentage
Behalve de juiste ingrediënten is het ook belangrijk om rekening te houden met de smaak van Italianen. Het vetpercentage in Italiaans ijs is lager dan in Nederland en Duitsland. “Je mag het hier pas roomijs noemen als het tussen de zeven en negen procent vet bevat. En in Italië zitten ze op drieënhalf tot vier procent vet. Volle melk van de koe zit rond drieënhalf tot vier procent. Dat is ongeveer de Italiaanse standaard voor roomijs.”
Sas vervolgt zijn uitleg met een technisch verhaal over het droge-stofgehalte en wat je allemaal moet toevoegen om een bepaalde structuur te krijgen. Hij is duidelijk gepassioneerd over het vak, dat hij heeft geleerd van Jan Wouter Bennink en Kees Nelis.
Wanneer een onderneming honderd jaar of langer bestaat en een goede reputatie heeft, kan deze het predicaat Koninklijk aanvragen. Helaas gaat deze vlieger niet op voor Nelis’ IJssalon. Sas legt uit dat het bedrijf te klein is. Nog een zaak openen, daar heeft hij geen zin in. Hij vindt dat predicaat zelf niet zo belangrijk. Wel levert hij ijs aan een paar zaken in Amsterdam omdat hij overcapaciteit heeft. Daar heeft hij verder geen omkijken naar, want die huren zelf een pand en regelen hun eigen personeel en dat bevalt hem prima.
Creatieve acties
Liever steekt hij zijn energie in het bedenken van creatieve of ludieke acties, zoals de zwembadjes verspreid door het centrum ten tijde van een hittegolf. Soms komen zijn werknemers met een idee, zoals de speciale mixdrankjes met ijs tijdens Koningsdag. Hij laat ze daarin vrij om dat zelf te regelen en te organiseren, net zoals Nelis dat bij hem altijd deed.
Vorig jaar lag er sneeuw in april en hield hij een sneeuwpopwedstijd. Dit jaar viel er geen sneeuw, maar heeft hij de wedstrijd herhaald als 1-aprilgrap. Tot zijn verbazing kwamen er de leukste creaties binnen en werd het alsnog een echte wedstrijd. De ijstaart werd gewonnen door de maker van een sneeuwpop van wc-papier.
“Dat vind ik ook wel weer grappig. En dat is voor mij ook het allerleukste van het ondernemen, die leuke creatieve dingen. Als je iets bedenkt, kun je het gewoon zelf doen. Je bent zelf de baas en hoeft met niemand te overleggen.”